Οι Γίγαντες (με μυαλό μικρού παιδιού) του Νότου..

στη φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του Γαργαντούα του μυθικού γίγαντα με μυαλό μικρού παιδιού


Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την έναρξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης οι επονομαζομένοι Γίγατες του Νότου δηλαδή Βραζιλία, Ινδία, Κίνα κυριαρχούν στις οικονομικές αναλύσεις ως οι αναδυόμενες υπερδυνάμεις που θα μεταφέρουν το πλεόνασμα ισχύος από τη γηρασμένη Γηραιά Ηπειρο (πλεονασμός ηθελημένος) και τις ΗΠΑ με το αστρονομικό χρέος. Ακόμη και στην Ελλαδίτσα μας ο Αλέξης ψάχνει για εναλλακτικά μοντέλα ανάπτυξης στη Λατινική Αμερική ενώ η κυβέρνηση παρακαλάει τους Βραζιλιάνους να μην αποσύρουν τη ρευστότητά τους στο ΔΝΤ και μείνουμε χωρίς τη δόση μας. Στο ακαδημαϊκό πεδίο των διεθνών σχέσεων μάλιστα έχει αναπτυχθεί ένας νέο κλάδος επιστημόνων και ερευνητών που μελετούν εις βάθος τα ιδιαίτερα πολιτικά, πολιτειακά και πολιτιστικά στοιχεία της Κίνας και προχωρούν στις αντίστοιχες αναλύσεις για τη δυναμική της ισχύος της στα επόμενα χρόνια. Εύχομαι ολόψυχα οι συνάδελφοι σινολόγοι να μην έχουν το αντίστοιχο τέλος με την άλλη συμπαθή ομάδα επιστημόνων που άκμασε τις δεκαετίες 1970 και του 1980, τους σοβιετολόγους και κυριολεκτικά εν μια νυκτί έμεινα χωρίς αντικείμενο. Οχι όλοι βέβαια αφού μερικοί όπως η Κοντολίζα Ραις ανελίχθηκε στην αμερικανική πολιτική ελίτ και κατόρθωσε να γίνει το alter ego toy Προέδρου Μπους.

Τέλος πάντων για να μην επεκταθώ πολύ στα διεθνοσχεσίτικα επιστροφή στα δικά μας. Το ξενοδοχείο που διαμένων έχει κατακλυστεί από γκρουπ Κινέζων τα οποία εναλλάσσονται ανα 3 ημέρες. περίπου. Η απευθείας αεροπορική σύνδεση έχει συντελέσει τα μέγιστα στην αύξηση του αριθμού των Κινέζων τουριστών ενώ ταυτόχρονα δεν υπάρχει ούτε ένα γκρουπ από την Ευρώπη. Από την αρχή της οικονομικής κρίσης και έπειτα σταμάτησαν οι απευθείας πτήσεις από την Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό και τώρα πια βλέπεις μόνο μεμονωμένους τουρίστες οι οποίοι έχουν προφανώς μεγάλη οικονομική άνεση. Μέχρις εδώ τίποτα επιλήψιμο  Οι Κινέζοι έπιασαν λεφτά, αρχίζει να δημιουργείται μεσαία τάξη και θέλουν και αυτοί να απολαύσουν την ευημερία τους. Μεγαλωμένοι όμως σε ένα αυταρχικό αξιακό πλαίσιο του οποίου οι προτεραιότητες ήταν και συνεχίζουν να είναι τα "άλματα προς τα εμπρός", τα πενταετή σχέδια για την ανάπτυξη, η κατασπατάληση όλων των φυσικών πόρων για να επιτευχθεί οικονομική μεγέθυνση,προφανώς και δεν θα περίμενε κανείς να μιλάμε για ταξιδιώτες με περιβαλλοντική ηθική ή και ακόμη βασικά στοιχεία καλής συμπεριφοράς. Αυτά μου τα έχουν αναδείξει ντόπιοι παράγοντες κυρίως από το χώρο του τουρισμού που έρχονται σε άμεση επαφή μαζί τους.

Για παράδειγμα στο φοινικόδασος του Valee de Mai (βλ. προηγούμενη ανάρτηση) ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων που ανέφερε ότι έχουν βρεθεί προ εκπλήξεως πολλές φορές με Κινέζους τουρίστες οι οποίοι αψηφούν τις προειδοποιητικές πινακίδες και καπνίζουν  (!!!), αφαιρούν φυτά, οχλαγωγούν και πετούν αδιακρίτως πλαστικά μπουκάλια και άλλα απορρίμματα  Ο διευθυντής ενός πολυτελούς θερέτρου όπου η διαμονή κοστίζει περί τα 2000-3000 ευρώ το βράδυ, μου εξομολογήθηκε ότι οι άλλοι πελάτες του κάνουν παράπονα επειδή κατά τη διάρκεια του δείπνου οι Κινέζοι φτύνουν αφού πρώτα έχουν προετοιμάσει το φτύσιμο τους για αρκετά λεπτά!!! Και επειδή δεν είναι σωστό να θάβουμε μόνο την Κίνα και η Ινδία δεν πάει πίσω. Οι περισσότεροι εργάτες στο χώρο των κατασκευών είναι Ινδοί.

Πριν από λίγο καιρό ξέσπασε εδώ ένα περιβαλλοντικό σκάνδαλο με άμεσες επιπτώσεις στην υγεία των Σειχελλιανών. Ένας από τους σειχηδες του Καταρ αποφάσισε να χτίσει την έπαυλη σε ενα από τα σημεία με την πιο πανοραμική θέα στο Μαέ. Η κατασκευαστική που ανέλαβε τη δουλειά ήταν όπως αναμενόταν Ινδική και οι εργάτες προφανώς Ινδοί. Η απουσία ενδιαφέροντος για την τήρηση των στοιχειωδών κανόνων υγιεινής από τη μεριά της κατασκευαστικής με την έλλειψη επαρκούς υποδομής για τις ανάγκες των εργατών (τουαλέτες) δεν τους αφησε με άλλη επιλογή από το να αφοδεύουν σε παρακείιμενο ποταμό. Το νερο κρίθηκε ακατάλληλο για πόση μετά απο σύντομο χρονικό διάστημα, δημιουργήθηκε ευτροφισμός στο ποτάμι λόγω των ανθρώπινων περιττωμάτων και κινδύνευσε με εξαφάνιση η βιοποικιλότητα του ποταμού αλλά και της θάλασσας στην περιοχή που αυτός εκβάλλει. Στο νησί Praslin μια άλλη Ινδική κατασκευαστική υπεύθυνη για την κατασκευή του λιμανιού απέρριψε όλα τα απορρίμματα  μπάζα κτλπ στη θάλασσα. Ρωτώντας τους ντόπιους μου είπαν ότι αυτό είναι συνηθισμένη πρακτική η οποία φαίνεται φυσιολογική στους Ινδούς οι οποίοι κάνουν ακριβώς τα ίδια στην πατρίδα τους με στόχο πάντα το εύκολο κέρδος. Και για άλλη μια φορά το κέρδος είναι το κεντρικό στοιχείο για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Στην πρώτη περίπτωση ο Άραβας ήθελα το συντομότερο δυνατό να μπει στη βίλα του, η κυβέρνηση έκανε τα στραβα μάτια, ο Ινδός κατασκευαστής ξεσάλωσε, οι Ινδοί δούλεψαν όπως γνωρίζουν και τελικά την πλήρωσε το κοινωνικό σύνολο. Για την οικονομική διείσδυση των Κινέζων στα Τόνγκα τα έχω γράψει και εδώ http://stavrostonga.blogspot.com/2010/10/blog-post_01.html

Οι Γίγαντες του Νότου έχουν εκφράσει με όλους τρόπους την επιθυμία τους να κυριαρχήσουν τα επόμενα χρόνια. Για να το επιτύχουν αυτό διεκδικούν με πάθος το "δικαίωμα" να αναπτυχθούν όπως έκανε και η Δύση τις προηγούμενες δεκαετίες. Ιδιαίτερα στις διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή το χρησιμοποιούν ως επιχείρημα για να επιτύχουν την εξαίρεσή τους από την ανάληψη ευθυνών για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Βέβαια σήμερα παραγνωρίζουν το γεγονός ότι έχουν φθάσει να εκπέμπουν περισσότερο από ότι είχαν εκπέμψει στο παρελθόν όλες οι δυτικές οικονομίες. Από την άλλη ακολουθούν το ίδιο δρόμο με αυτόν που έχει χαράξει η δυτική πεποίθηση για την ανάπτυξη. Υπερκαταναλωτισμός, μαζικός τουρισμός, αλόγιστη εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος και απουσία ενδιαφερόντων για την ιδιαίτερη αξία των περιβαλλοντικών αγαθών σε προσωπικό επίπεδο. Μόνοι υπαίτιοι είμαστε εμείς και ας το σκεφτόμαστε αυτό όταν ακούμε τον Κινέζο να ετοιμάζεται να φτύσει στο εστιατόριο...