Μακάριος και Σευχέλλες

Όπως είναι γνωστό οι Σευχέλλες αποτέλεσαν τόπο εξορίας για το Μακάριο κατά τη διάρκεια της αντίστασης του κυπριακού λαού στη βρετανική κατοχή. Με απίτηση της Βασίλισσας Ελιζάβετ η οποία δεν επιθυμούσε σε καμμία περίπτωση την κακομεταχείριση του επελέγη η συγκεκριμένη τοποθεσία για να μετριάσει κάπως το γεγονός της εξορίας. Το Μακάριο συνόδευαν ο Μητροπολίτης Κηρυνείας Κυπριανός, ο Σταύρος Παπαγαθανγγέλου και ο Πολύκαρπος Ιωαννίδης.

Τα πράγματα δεν εξελίχθησαν τόσο ειδυλλιακά όσο τουλλάχιστον ξεκόνησαν. Οι εξόριστοι ξεκίνσαν απεργία πείνας λόγω της παρουσίας σκύλων και των αυξημένων μέτρων ασφαλείας που απέκοπταν την επαφή τους με τον έξω κόσμο. Τόπος εξορίας το Sans Souc μια από τις πιο φτωχές περιοχές του Μαέ η μεταφραση της οποίας σημαίνει "χωρίς φροντίδα¨. Πριν το Sans Souci είχαν επιλέξει μια διαφορςτική τοποθεσία και παραμονή σε έναν ξενώνανα με το ονομα "la Bastille". Στο άκουσμα και μόνο του ονόματος το Foreign Office έδωσε αμέσως εντολή να μεταφερθούν οι εξόριστοι σε αλλη τοποθεσία. Φαντάζεσαι να είχε με΄νει εκεί και όλος ο διεθνής τύπος να κυκλοφορούσε την επόμενη μέρα με τίτλο "Στη Βαστίλλη εξόριστος ο Μακριος!!";Παρά ταύτα ο Μακάριος λάτρεψε τον τόπο και αγαπήθηκε πολύ από τους ντόπιους για την ταπεινότητα του και το μειλίχιο χαρακτήρα του.

Η ζωή στην εξορία κυλούσε αργά και χωρίς περιπέτειες. Μια ενδιαφέρουσα ιστορία καταγράφεται στο βιβλίο "Makarios in Exile" του Captain le Geyt ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τη φύλαξη του Μακάριου. Λόγω του γεγονοτος ότι σε παιδική ηλικία ο Μακάριος φυλούσε μαζί με το βοσκό πατέρα του πρόβατα στην Πάφο είχε διατυπώσει την επιθυμία να επισκέπτεται ως πεζοπόρος τα γύρω βουνά. Του είχε δωθεί η άδεια με τον όρο να επιστρέφει πριν τη δύση του ηλίου. Μια ημέρα άργησε να γυρίσει και αμέσως κυκλοφόρησε η φήμη ότι είχε δραπετεύσει με τη βοήθεια ενός ελληνικού υποβρυχίου!!! Τελικά επέστρεψε μόνος του σε κακή κατάσταση μετά πό μερικές ώρες αφού είχε χάσει τον προσανατολισμό τους το τροπικό δάσος...

Δεκατρεις μήνες αργότερα όταν του επετράπη από τους Βρετανούς να φ΄γει από τις Σευχέλλες προχώρησε σε μια σειρά δωρεών με κυριότερη αυτή της δημιουργίας ενός κληροδοτήματος το οποίο θα ενίσχυε οικονομικά την εκπαίδευση των πιο φτωχών παιδιών. Το κληροδότημα ονομάστηκε αργότερα Makarios Fund προς τιμήν του.

Το 1972 επέστρεψε πια ως ηγέτης της ελεύθερης Κύπρου και έγινε δεκτός με όλες τις τιμές από το Βρετανό κυβερνήτη και τις αρχές της χώρας. Αγόρασε μάλιστα και μια έκταση με σκοπό να χτίσει εκεί μια κατοικία και μια ελληνορθόδοξη εκκλησία. Το 1977 όμως πέθανε και η έκταση επεστράφη πίσω.

Σις φωτογραφίες που ακολουθούν θα βρείτε μερικά από τα πρωτοσέλιδα του τοπικού τύπου της εποχής καθώς επίσης και μια φωτογραφία του Μακάριου με το προσωπικό του ξενώνα που διέμενε κατά τη διάρκεια της εξορίας του.